بدون شک آموزش و پرورش به عنوان مهم ترین نهاد تربیتی کشور ، موجب قوام فرهنگ عمومی و تعالی جامعه می باشد و ماموریت مهم آن ، در امتداد رسالت پیامبران عظیم اشأن الهی ، ائمه اطهار (ع) و تحقق منویات مقام عظمای ولایت می باشد.
عزت، سربلندی ، استقلال ، خودباوری ،رفاه ، منزلت ، کرامت و معنویت هر جامعه وابستگی به جایگاه و عظمت آموزش و پرورش دارد و این مهم در پرتو عنایات الهی و حضور آگاهانه و داوطلبانه تمامی عوامل سهیم و موثر ، به ویژه فرهنگیان پرتلاش تبیین و محقق می گردد،لذا تصویب قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش در 26 دی ماه 1372 در مجلس شورای اسلامی نوید بخش آغاز تحول اساسی در نظام تعلیم و تربیت کشور به شمار می رود.
هفته گرامیداشت شوراهای آموزش و پرورش فرصت بسیار ارزشمندی است تا سپاس و قدردانی خودمان را از تمامی خیرین بزرگوار و بویژه از زحمات و تلاشهای ارزنده و بی وقفه کلیه ی فرهنگیان زحمتکش و دلسوز و مدیران فرهیخته ، اولیاء محترم و دانش آموزان عزیز و اعضای گرانقدر شورای آموزش و پرورش شهرستان اعلام نماییم.
موضوع مشارکت و چگونگی تحقق آن ریشه در تاریخ دیرینه ملت ها دارد و جوانبی از آموزش و پرورش بسیاری از کشورها از جمله آموزش و پرورش کشور ما بر اساس مشارکتهای مردم استوار بوده است.
با مشارکت مردم در امور آموزش و پرورش تعلیم و تربیت به معنی واقعی و بنیادین آن تحقق می یابد فچرا که ذات آموزش و پرورش مشارکت همه عوامل و عنصر دخیل در فرایند یاددهی- یادگیری را طلب می کند.بدون تردید مشارکت در تصمیم گیریهای آموزش و پرورش سبب رشد و بالندگی گردیده و زمینه تحقق جامعه پویا را فراهم می نماید.
روح و هدف قانون مترقی شوراهای آموزش و پرورش کاستن تصدی دولت،واگذاری امور به مردم، توسعه مشارکت مردم و دستاوردهای فراوان دیگر در عرصه تعلیم و تربیت است،لذا با تصویب قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش راه مناسبی برای مشارکت مردم و مسئولین محلی در تصمیم سازی و نظارت بر امور آموزش و پرورش فراهم گردیده است.
در پایان امیدواریم که با مساعدت هر چه بیشتر اعضای محترم شورای آموزش و پرورش و تمامی فرهنگیان دلسوز و خیرین گرانقدر و معتمدین ارجمند شهرستان و با بهره گیری از کلیه منابع و امکانات موجود شهرستان بتوانیم قدمهای موثری در جهت ارتقای کمی و کیفی فعالیتهای آموزشی و پرورشی و رفع تنگناهای موجود آموزش و پرورش شهرستان برداریم